Höb geer ouch get heure valle? Ich waal, det ware die mösse dink ich dan mer: van de hits vele die. Giester höbt geer mien dagelikse sjtökske neet gezeen. Det klop, ich zoot mit de veut in heit appelemoos. Det haet neet geholpe en noe bön ich get aan ’t oetprebere mit ein pierebadje in ein waskomp in de hoeskamer. Benuujt waat det guf.
Geer laest ’t good: Ich bön drök bezig, mer mit anger zakes es sjtökskes sjrieve. “Remunj, ich mot dich efkes gaon verlaote”, mer promp wie de Sjnats, kom ich teruuk. Sommige numme det ouch fekansie, allei den maar!
Ich zol zekke: Haaj uch, blief braaf en toet nao miene fekansie!
En veural: Haaj mich Remunj in ere!
Guus Rüsing.
