Behang kump oet ’t Ooste en had tiepiese tepijt motieve. ’t Duitse waord veur behang is dan ouch “Tapete”. Remunj had vanaaf 1857 ein eige “TapetenfabriK” van Johan Balthasar Deuss die in 1899 gesjlaote waerde. Dit waas in de negenteende eeuw de enigste febriek in Nederlandj. Eers waerde de motieve gedrök op tekstiel, naoderhandj op pepier. Behang waas lang ein luukse, zelf bie rieke luuj waerde neet alle kamers behange. Op ’t inj van de negenteende eeuw verangerde dit. De prieze ginge nao onger en waerde betaalbaar veur meer luuj. ’t Luukse behangselpepier raakde oet de mode en ’t boetenlandj leverde goodkouper.
In 1898, toen ’t nog good ging mit ’t bedrief, leet Johan Balthasar Deuss, veur zich en zien femilie, ein döbbel herehoes boewe aan de Kepellerport 14-16. Op ein promenente plaats aan de ingank van Remunj en es euverbuurman van Pierre Cuypers. Sjtols sjtaon ’t boejaor en de inisjiale “BD” in de toupgevels. De arsjitek waas de Remunjenaer Andreas Hubertus Nijskens (1862 – 1925). Hae boewde meer in Remunj, o.a. in 1899 veur hem en zien vrouw Maria Lafleur, (ze hadde gein kienjer), ’t hoes mit magezien op de Aje Boelvaar 21a-c (Kiek ’t sjtökske van zunjig 15 junie). In 1910 verhoeze ze nao ’t Wilhelminaplein 16. Allein al de erker van dit herehoes guf aan det hae de Jugendstil ouch ontdek haet. Mesjien onger invloed van ziene jongere kollega Frans Dupont? (Wanneer krieg dae ein eige sjtraot?)
Teks en foto: Guus Rüsing.
