Laurentius start met nieuwe methode voor onderzoek doorbloeding hartspier

ROERMOND - In het Laurentius Ziekenhuis Roermond is per 1 april een nieuw onderzoek mogelijk naar de doorbloeding van de hartspier: de PET-CT Myocard met Rubidium. Het onderzoek is sneller, nauwkeuriger en minder belastend voor de patiënt dan de onderzoeksmethode die tot nu toe werd gebruikt.

Laurentius start als eerste ziekenhuis in Limburg met dit onderzoek.

Goede diagnose
Het onderzoek wordt aangevraagd door een cardioloog bij patiënten met pijn op de borst of kortademigheid. Cardioloog Peter Luyten: 'Een onderzoek naar de doorbloeding van de hartspier is best vaak nodig en belangrijk om een goede diagnose te kunnen stellen. In Laurentius doen we dit nu bij ongeveer 900 patiënten per jaar. De nieuwe onderzoeksmethode is echt een aanwinst. Voor de patiënt is het minder belastend en voor ons al cardiologen levert het een beter en betrouwbaarder beeld op.'

Werking
Hoe gaat het onderzoek in zijn werk? De doorbloeding van de hartspier wordt onderzocht op een moment van inspanning en in rust. Tijdens dit onderzoek worden er 2 PET-scans gemaakt: dus één rustscan en één inspanningsscan. Ook wordt er een CT-scan gemaakt. De computer combineert de resultaten van de CT-scan met die van de PET-scan.
nVoordelen
Rozemarie Gilles, nucleair geneeskundige: 'Tot nu toe deden we het onderzoek met een SPECT-CT en zogenaamde gammacamera’s. Het onderzoek duurde in totaal 2,5 tot 4 uur. Met dit nieuwe onderzoek is de patiënt veel sneller klaar, in ongeveer 45 minuten. De hoeveelheid radioactieve stof, Rubidium, die voor dit onderzoek nodig is, is ook maar heel klein. De hartspier neemt de Rubidium op, waardoor de doorbloeding van de hartspier in rust en tijdens inspanning kan worden beoordeeld. Het voordeel van Rubidium, ten opzichte van andere onderzoeksmethoden, is dat het veel sneller uit het lichaam verdwijnt. Nog een voordeel is dat de stralingsbelasting lager is. Ook is de beeldkwaliteit veel beter, waardoor het interpreteren van de scans makkelijker wordt. We kunnen nu ook de snelheid van de bloedtoevoer bepalen waardoor we beter vast kunnen stellen of er sprake is van meer dan aangedane kransslagaderen.'