Als je een zzp’er of freelancer inschakelt, is het van belang om alle werkafspraken goed vast te leggen. Dat doe je in een overeenkomst van opdracht (OVO). Wat is dat precies? En waar moet je op letten bij het maken van zo’n overeenkomst?
Een belangrijk kenmerk van ondernemen is dat je anderen inschakelt om werk voor jou te verrichten. Je kunt daarvoor werknemers in dienst nemen of uitzendkrachten inhuren. Maar je kunt ook zelfstandige professionals inschakelen, zoals zzp’ers of freelancers.
Wat een OVO precies inhoudt, staat beschreven in het Burgerlijk Wetboek. Artikel BW 7:400 stelt dat de OVO een overeenkomst is waarbij twee partijen afspreken dat de ene partij (de opdrachtnemer) tegen betaling een opdracht uitvoert voor de andere partij (de opdrachtgever).
Het mag daarbij NIET gaan om werk in loondienst (arbeidsovereenkomst), maar ook NIET om een van de volgende soorten werkzaamheden:
- Het maken van een werk van stoffelijke aard, zoals een huis (aannemingsovereenkomst)
- Het bewaren van goederen (bewaarnemingsovereenkomst)
- Het uitgeven van werken, zoals boeken (uitgeefovereenkomst)
- Het (laten) vervoeren van goederen of personen (vervoersovereenkomst)
In de praktijk betekent dit dat je de OVO vooral kunt gebruiken voor het maken van afspraken over het verrichten van diensten. Denk bijvoorbeeld aan het werk van tekstschrijvers, adviseurs, designers, programmeurs of marketeers. Maar ook een zzp’er in de bouw kan op basis van een OVO werken.
Hoewel hij meewerkt aan het vervaardigen van een gebouw (werk van stoffelijke aard), is hij niet eindverantwoordelijk voor de oplevering. Dat is de aannemer, en daarom werkt die volgens een aannemingsovereenkomst.
Meer info?
Meer info, over advies/hulp. Neem contact op met OKB. 06-25065671. Sjra Clerkx. team-limburg@
