Vandaag is het 77 jaar geleden dat Roermond na een lange, donkere, zware periode werd bevrijd. Elk jaar staan we opnieuw stil bij de verschrikkingen van WO II. Op 4 mei herdenken we de slachtoffers die de oorlog vroeg. Op 5 mei vieren we de vrijheid die we sinds 1945 in ons land hebben. Ook ik ben deel van de naoorlogse generatie en wil dat ook graag blijven. Zoals iedereen hoop ik. Maar sinds de inval van Rusland in de Oekraïne is de kwetsbaarheid van de vrijheid, die soms te vanzelfsprekend lijkt, intens voelbaar.
Sinds zes dagen zien we een oorlog die heel dichtbij is. Wat lang niet voorstelbaar was, gebeurde toch. Ook in onze stad wordt intens meegeleefd met de mensen in de Oekraïne. Die gevoelens leiden tot spontane initiatieven die hartverwarmend en waardevol zijn. Zo zal er zondag 6 maart om 13 uur een vredesmars in onze stad gelopen worden, georganiseerd door inwoners van onze stad.
Deze 1 maart, deze Roermondse Bevrijdingsdag, die ook nog in Vastelaovend valt (en alleen maar gevierd kan worden omdat we hier in vrijheid leven), maakt dat ik vandaag, sterker dan ooit, de dankbaarheid aan onze bevrijders intens voel. Ik gun de mensen in de Oekraïne en mensen op alle plaatsen in de wereld waar onderdrukking en bezetting is, dezelfde vrijheid.
Laten we hopen dat de vrede onderweg is. Voor iedereen.
Bron: Gemeente Roermond
