Op de benkskes op ’t Munsterplein zitte miense die boodsjappe doon, ajers mit kienjer, hunj mit de baas of bazin, toeriste en ouch geweun de miense oet de sjtad. Det zeen dan Sjtadsmiense. Zo heite ouch de beelde die ein sjtamplaats höbbe gekrege op ein paar benk, van de handj van Sjer Jacobs (Tegele, 1963), sjilder en beeldhajer, die mit ein bronze gezich alles in de gate haje.
Wo kiek deze miens nao?
Nao de Munsterskirk, de kiosk of ’t sjtandjbeeld van Pierre Cuypers? In de verte kint hae in de pandjhaof Graaf Sjra en Gravin Greet zeen zitte op häör nuuj houte bank.
Of kiek hae bie Daeke Rob Merkx nao binne en is sjtiekem zien verhoezing aan ’t orgenesere?
’t Kint ouch good zeen det d’r aan ’t wachte is det ’t weer goonsdig is en de bananebokser rech veur zien naas geit sjtoon.
Mesjien dink hae aan Sinterklaos, Vastelaovend, de kirmes of de presessie.
’t Zol zomaar kinne zeen det d’r wach op ’t volgende konzaer op de kiosk. Of hae is aan ’t prakkezere wie de taofels en sjteul van de terasse van de Horeca op ongerhalve maeter motte komme te sjtaon. Is hae aan ’t telle wie väöl kienjerköpkes d’r noe likke taege eers? Kint hae die kienjerköpkes sjtök veur sjtök bie naam?
Herinnert hae zich wie ’t Klezje kwaam en ging, net wie de Gruyter en V & D? De aanwezigheid van Perfek Sjang Rosier? Veult hae de uig van joernalis en alleskinner Pierre Huyskens vanoet de kanjt van ’t Poshotel in ziene rök? Zuut d’r nog half duuster sjeembeelder van Hotel Weyers en ’t Paredies? Mesjien noch van D’n Uul?
’t Kint ouch det hae wach op ein foto van de haoffotograaf Matthieu Koch. Zich wilt amesere mit de aaj wiefkes en menkes van ’t Louisapension of mit de kippe van ’t internaat of juus de boere? Of toch de here van de Soos, waem zal ’t zekke?
Geit ziene geis toet 800 jaor truuk en waat is d’r dan vergaete van zien Munsterplein?
Veur de handj lik eerder det hae dink aan de teks van Harry Schumacher en de meziek van Gerda van Vlodrop-Schumacher:
Refrein:
En al op det Munsterplein dao sjteit ein nuuj fontein.
Ein pomp, mer det is bluf, die gaar gein water guf.
Ein Kuupersmonument en ouch ein frietetent,
Zo sjteit dao van alles biejein, dao op det Munstersplein.
Remunj, sjtedje van al mien druime,
doe zits mich zo deep in mien hert.
Mit al dien historiese plekskes:
de Wal en de Sjteeg en de Mert.
Maar ein plekske geit nooit nieks baove,
gein plekske det is t’r zo fijn.
Det lik zo in ’t midde van ’t sjtedje,
mien aad Munstersplein.
En dan oze blaozers en zengers,
die gaeve dao somers konzaer,
En al waat mer aeve kan loupe,
Det trek dan gezellig dao haer
En es dich de ore dan toete
Dan geit me te vreje nao hoes,
En pak dan toet sjlot van de aovend
Ein täötje mit friet op de voes.
Foto en teks: Guus Rüsing.
