Nooit eerder ware der zoväöl Remunjse ambtenaere krank thoes dan noew. Krank van ut werk, of geweun krank omdet ze ein juridisch conflict höbbe, of krank omdet de drök te groot is. Juus op zo ein mement kump de gemeinte Remunj mit ein plan om de ganse ambtelikke organisasie op de sjöp te naeme. De organisasie mót platter waere mit minder managers. Dao mót gedach waere van oet de burger en neet meer van oet de organisasie. Det waert moeilik omdet der volges tante Bet (laes De Limburger) nog ein angscultuur heers van ut tiedperk van Jos van Rey. Zelde zónne onzin gelaeze. Jos van Rey is al zeve jaor gein wethaaier meer en de gooi ambtenaere van toen zeen of mit pensioen of wirke örges anges. Ich wach nog op ein artikel van de hoofdredacteur woh in Jos van Rey de sjöld krieg van ut sjmulte van ut poolies. Remunj haet geweun ein zeer zjwaak college en ambtenaere waere neet good aangesjtuurd.
De blunders sjtapele zich op en daodoor waere der sjöldige gezóch. Nieks zo mékkelik van dit college om de zondebók te zeuke in ut verleeje en veural neet zelf in de sjpegel te kieke. De ambtenaere kinne der nieks aan doon want die doon häör sjtinkende bés.
Ut bureau waat de gemeinte haet ingehuurd om miense aan de kantj te zitte is waereldkampioen in ut ambtenaere taege ein oet te sjpele.
Ut gevolg is ein nog grotere angscultuur en nog meer ziekteverzuim.
De burger van Remunj is de dupe van dit mismanagement en kump der sjteeds meer achter det ut biej de gemeinte Remunj ein doevetil is.
Laot nu net deze waek de wethaaiersvereniging vinje det ze ein eige herkenningsteike mótte höbbe. Net wiej de rechters eine toga höbbe en börgemeisters ein kitting kriege de wethaaiers ein eige ambtsteike. Dao aan zuus ze det ze symbool zeen veur wiesheid, det ze van aanpakke haaie en van samewirke. Ouch symboliseert ut teike leidersjap, besjloetvorming, visie en kadersjtellend. In Remunj kin ich nemes vinje dae aan det profiel volduit. Maar wohróm zulle ze ouch ze moge op toerbeurt as loco-burgemeester de kitting van de eerste burger drage en det guf toch erkinning genóg.
As klap op ut illegale vuurwerk höb ich nog ein gillende keukemeid gevónje. De passion zul ein veelvoud duurder waere dan verwach.
Maar det is nog maar ein geruch.
Toet vaegs,
Uche Sjtraotvaeger Dré
